Nerwiak zarodkowy u dzieci — przyczyny, diagnoza i leczenie

Objawy i oznaki neuroblastomy są bardzo zróżnicowane i mogą być mylone z innymi, bardziej powszechnymi i łagodnymi chorobami występującymi u dzieci. Jeśli zastanawiasz się czym jest nerwiak zarodkowy u dzieci, jak się objawia i jakie są rokowania, zapraszamy do lektury.

Co to jest neuroblastoma?

Neuroblastoma to guz lub masa utworzona z nieprawidłowych komórek tkanki nerwowej (zwanej grzebieniem nerwowym). Komórki grzebienia neuronalnego znajdują się w nadnerczach (powyżej nerek) oraz w tkance nerwowej znajdującej się przed kręgosłupem (wzdłuż szyi, klatki piersiowej, brzucha i miednicy). Dlaczego tak się dzieje?

Rozwój guza jest spowodowany niedojrzałością komórek grzebienia nerwowego w okresie rozwoju płodowego. Dlatego określa się je jako „embrionalne lub „niedojrzałe. Istnieją różne typy neuroblastomy, w zależności od stopnia dojrzałości i agresywności komórek nowotworowych. Bardziej „dojrzałe guzy są łagodniejsze i zazwyczaj nie wymagają leczenia. Niektóre nowotwory są pośrednio dojrzałe i mają zdolność dojrzewania w czasie. Inne nowotwory są „niedojrzałe i złośliwe. Te ostatnie są najczęstsze i stanowią główny temat poniższych punktów.

Nerwiak zarodkowy – objawy

W zależności od umiejscowienia guza mogą wystąpić różne rodzaje objawów. Większość nerwiaków występuje w jamie brzusznej. W tym przypadku objawami są ból i obrzęk brzucha, utratę apetytu lub wagi, trudności w oddawaniu moczu lub zaparcia. Inne, rzadziej występujące objawy to: opadanie powieki (oko wydaje się mniejsze), nieprawidłowe ruchy gałek ocznych, źrenice różnej wielkości, wzmożone pocenie się, trudności w połykaniu lub oddychaniu, utykanie lub bóle kości, pojawienie się guzków na skórze, gorączka, bladość i zasinienie.

Kiedy należy zasięgnąć porady u specjalisty?

Objawy i oznaki nerwiaka zarodkowego mogą być bardzo zróżnicowane, a przez to mogą być mylone z innymi, częściej występującymi i łagodnymi chorobami typowymi dla dzieci. Jeśli rodzice wykazują zaniepokojenie objawami, mogą śmiało skonsultować się z pediatrą.

Jak się ją diagnozuje neuroblastomię?

W przypadku podejrzenia neuroblastomy lekarz zleci wykonanie badań krwi, moczu oraz badań obrazowych (RTG, USG, MRI lub skan) obszaru ciała, w którym podejrzewa się występowanie guza. Kolejny krok to wykonanie biopsji guza (pobierana jest mała próbka, którą bada się pod mikroskopem). Konieczne może być wykonanie kilku badań radiologicznych lub innych, ponieważ nowotwór ten czasami umiejscawia się w kilku miejscach ciała jednocześnie.

1. Badanie szpiku kostnego.

2. Skanowanie MIBG (meta-iodobenzyl-guanidyna). Wstrzyknięcie substancji, która wiąże się wyłącznie z komórkami neuroblastomy i pozwala wykryć, w których obszarach ciała występuje choroba.

Neuroblastoma – rokowanie dla dzieci

Istnieje wiele cech, które klasyfikują nerwiaki w zależności od stopnia ich zaawansowania (nerwiak standardowego ryzyka i nerwiak wysokiego ryzyka). Rokowanie jest więc bardzo zmienne. Dojrzałe nerwiaki zarodkowe mają dobre rokowanie, leczą się same. Neuroblastomy średniego ryzyka również wykazują tendencję do dojrzewania. Niektóre cechy, które oznaczają gorsze rokowanie, to: pewne mutacje genetyczne guza, guzy przerzutowe (obejmujące kilka części ciała w tym samym czasie) oraz guzy dotykające ważnych struktur, takich jak tętnica aorty.

Nerwiak zarodkowy u dzieci – leczenie

W zależności od grupy ryzyka, leczenie neuroblastomy będzie się różnić. W niektórych przypadkach bardziej łagodnych, „dojrzałych guzów możliwa jest ścisła obserwacja lekarska bez konieczności dalszego leczenia. Jednak pacjenci zwykle wymagają leczenia z zastosowaniem jednej lub kilku z następujących metod: chemioterapii, radioterapii, chirurgii, immunoterapii lub przeszczepu macierzystych komórek krwiotwórczych.